Pedagog szkolny - mgr Paulina Wróblewska

Plan dyżurów :

Godziny pracy pedagoga szkolnego
Rok szkolny2017/2018

Poniedziałek - 8:00 - 11:30

Wtorek - 8:00 - 12:30

Środa - 8:00 - 12:30

Czwartek - 8:00 - 12:00

Piątek - 8:30 - 12:30

 

Zadania pedagoga w roku szkolnym 2017/2018 :

Pomoc oferowana uczniom

Uczniowie mogą zgłaszać się do pedagoga szkolnego:

- gdy nie radzą sobie z nauką i potrzebują pomocy z tym związanej,
- gdy ktoś naruszy ich prawa,
- gdy ktoś stosuje wobec nich przemoc,
- gdy potrzebują pomocy i rady,
- gdy czują się samotni,
- gdy mają problemy z rówieśnikami,
- gdy mają problemy w rozpoznawaniu i kontrolowaniu emocji, mają niskie poczucie własnej wartości,
- gdy napotykają na problemy w środowisku rodzinnym,
- gdy chcą poradzić się wybierając przyszły zawód, szkołę.

 

Pomoc oferowana rodzicom

Rodzice uczniów mogą oczekiwać od pedagoga szkolnego pomocy w rozwiązywaniu sytuacji problemowych, dotyczących ich dziecka, związanych z:

- trudnościami w nauce, bądź niepowodzeniami szkolnymi – możliwość rozpoznawania przyczyn kłopotów w nauce, kierowanie do specjalistów, udzielanie wskazówek.
(konsultacje rodziców z psychologiem, bądź terapeutą rodzinnym na terenie szkoły lub Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Kołobrzegu).

- pojawianiem się niepokojących spostrzeżeń związanych z procesem rozwoju i wychowania dziecka, trudności w komunikowaniu się z młodym człowiekiem,

- zaobserwowaniem nagłych , niepokojących zmian związanych z zachowaniem dziecka,

- funkcjonowaniem dziecka (zmiana zachowania dziecka, trudności wychowawcze, trudności na tle koleżeńskim)- diagnoza trudności ucznia zgłaszanych przez rodzica, udzielanie wskazówek              i wsparcia,  organizowanie pomocy specjalistycznej,

- porady i wsparcie w ramach wyboru przez dziecko dalszej ścieżki edukacyjnej.

 

POZOSTAŁE ZADANIA PEDAGOGA SZKOLNEGO W ŚWIETLE PRZEPISÓW PRAWA

Funkcje i zadania pedagoga szkolnego bardzo często są odpowiedzią na rzeczywistość szkolną oraz specyfikę pracy w danej placówce oraz etap edukacji, na jakim dana osoba pracuje. W myśl najnowszego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej  pedagogowi szkolnemu zostały przypisane następujące zadania:

1. Prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia przyczyn niepowodzeń edukacyjnych oraz wspierania mocnych stron uczniów.
2.Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów    wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów.
3. Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb.

4. Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży.

5. Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów.

6. Inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych.

7. Pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów.

8.Wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów                     w udzielaniu pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom.

 

Artykuły dla uczniów i rodziców

 

Systematyczność w nauce - sukcesem dla ucznia

 

Początek roku szkolnego to dla każdego dziecka duże wyzwanie. Wydarzenia związane z przygotowaniem do szkoły budzą szczególnie u młodszych wiele pozytywnych emocji. Kolorowe książki, wzorzyste zeszyty, wręcz zapraszają, aby sięgać do nich, jeszcze przed końcem wakacji. Dzieci bardzo interesuje to, czego będą uczyć się w szkole, zależy im na jak najlepszych stopniach. W przypadku młodzieży gimnazjalnej, czy starszych uczniów klas szkoły podstawowej, sytuacja wygląda podobnie. Wiele dzieci już na początku roku szkolnego, obiecuje sobie oraz rodzicom, że będą uczyć się na bieżąco, a w dzienniku pojawią się tylko piątki. To pierwszy krok do osiągnięcia celu - motywacja do nauki. Każdy uczeń jednak wie doskonale, że wystarczy tylko kilka drobnych zaniedbań, aby urosły one do rozmiarów ogromnych problemów. Ważna jest więc bardzo systematyczność w nauce oraz wsparcie rodziców.

Dzieci bardzo często stawiają sobie cele ponad miarę swoich możliwości. Oczywiste jest przecież, że każde chciałoby zdobywać w szkole same najwyższe stopnie, a w zeszycie spostrzeżeń wychowawcy mieć odnotowane tylko pochwały i sukcesy. Bywa też jednak, że uczniowi, po drodze zdarzyć mogą się różnego rodzaju nieprzewidziane sytuacje, które nie będą sprzyjały trwaniu w ambitnych postanowieniach. Należeć mogą do nich zdarzenia chociażby takie, jakże banalne w odczuciu dorosłych, jak kłótnia z kolegami, zły nastrój lub zdarzający się często brak wiary w swoje możliwości i przede wszystkim stres. Sytuacje takie mogą spowodować u ucznia spadek chęci do pracy. Ważne jest wtedy wsparcie rodziców i odpowiednia ich reakcja na problem dziecka, która pomoże mu pozbyć się negatywnych emocji i da napęd do dalszej pracy. Istotne jest również, aby dzieci nauczyć stawiać sobie cele, którym zdołają podążyć. Jeśli uczeń słabszy przyniesie wiadomość o ocenie dostatecznej, wskazane jest, aby go pochwalić, a nawet nagrodzić. To będzie dla niego sygnał, że było warto. Kiedy dzieci czują, że rodzice są z nich zadowoleni, one z siebie są dumne tym bardziej. Mają dzięki temu zapał do dalszych osiągnięć w nauce.

Prawdziwą jednak drogą do sukcesu, w zdobyciu którego nic uczniowi nie przeszkodzi, zawsze była systematyczność. Stała, bieżąca praca jest dla każdego ucznia gwarancją, że jeśli nawet jakaś negatywna ocena pojawi się po drodze, w niczym nie zaszkodzi, ponieważ uczeń będzie miał czas ją poprawić, czy nadrobić zaległości. Systematyczność ma w sobie same zalety. Przede wszystkim sprawia, że uczeń przez cały rok szkolny ma poczucie bezpieczeństwa i nie musi obawiać się, że nie zdąży poprawić wszystkich ocen przed końcem roku szkolnego. Uczeń ten wie także, że nie musi w pełni strachu przeżywać powrotu rodziców do domu z zebrania szkolnego, ponieważ zaoszczędził mu nieprzyjemnych niespodzianek. Z pewnością najbardziej jednak przekonująca jest wiosna i pierwsze oznaki lata, kiedy to uczniowie systematyczni mają czas na spędzanie wolnych chwil na świeżym powietrzu, ponieważ nie muszą rezygnować z żadnych przyjemności, aby nadrabiać zaległości. Świadomość jednak beztroskich wakacji, z pewnością nie wygra z niczym w świadomości ucznia. Jeśli zabraknie w ciągu roku szkolnego bieżącej pracy, nierzadko wakacje okazać się mogą czasem długich przesiadywań w domu z podręcznikiem...

Na szczęście dopiero wrzesień. To czas, kiedy można jeszcze wszystkiego dokonać. Sprawmy więc, aby cały rok szkolny był dla dzieci taki, jaki jest jego początek: pełen zapału i motywacji. Przypominajmy dzieciom o codziennym odrabianiu prac domowych, chwalmy nawet najdrobniejsze ich sukcesy, monitorujmy szczególnie ich niepowodzenia, aby mogły w odpowiednim czasie mogły je naprawić. Motywujmy dzieci do systematyczności, ponieważ w ten sposób spowodujemy z pewnością, że nauka stanie się dla dzieci przyjemnością i będą się z nią wiązały wyłącznie miłe skojarzenia.

 

P.W.

---

Bezstresowe odrabianie lekcji

Rodzice dość często zadają sobie pytanie: ,,Co zrobić, kiedy moje dziecko nie chce odrabiać lekcji, nie chce się uczyć?" Często zwyczajnie nie wiemy w jaki sposób przekonać dziecko, że nauka nie musi przychodzić mu trudno, a odrabianie lekcji nie musi być udręką. Jak jednak do tego przekonać młodego człowieka, kiedy po powrocie do domu, jego zdaniem, może ono robić różne inne, bardziej atrakcyjne rzeczy? Na początek proponuję spróbować stworzyć dziecku odpowiednie warunki do nauki, tak aby nauczyło się ono pracować samodzielnie. Oto kilka cennych wskazówek:

• Odpowiednie warunki do pracy :

Dzieci nie powinny odrabiać lekcji w pomieszczeniu, w którym coś mogłoby je rozpraszać. Takim miejscem nie może być pokój stołowy czy kuchnia, ponieważ na tej przestrzeni często wiele rzeczy zakłóca spokój i dziecko może się rozpraszać. To z pewnością nie pomoże mu skoncentrować się na pracy. Nie należy się spodziewać, że w miejscu, gdzie przebywają inne osoby, czy gra telewizor, dziecko właściwie wykona zadania. W przypadku zwłaszcza dzieci w wieku od lat 8 ważne jest również, aby powoli wdrażać je do samodzielnej pracy. Dzieci, które zawsze odrabiają lekcje w obecności rodzica, prawdopodobnie w momencie pojawienia się jakiejkolwiek trudności, proszą go o pomoc. To sprawia, że nie starają się one myśleć samodzielnie i już na starcie poddają w wątpliwość swoje umiejętności. W takich sytuacjach dzieciom trudno jest zrozumieć, że czasem coś może wymagać od nich większego wysiłku (który się opłaca bo daje satysfakcję dziecku, że wykonało ono zadanie samodzielnie, bez niczyjej pomocy), że czasem coś nie od razu może się udać i że należy próbować, aż do skutku. Pracując samodzielnie, ma ono okazję przekonać się, że należy nauczyć się wkładania wysiłku w pracę, żeby dotrzeć do celu. Jeśli dziecku się to udaje, rośnie nie tylko jego motywacja, ale też wiara we własne możliwości oraz samoocena. Nie chodzi o to, aby nie pomagać dziecku w lekcjach, lecz robić to w taki sposób, aby wzrastało w nim poczucie odpowiedzialności i samodzielności.

 

• Spokojne miejsce do pracy

Spokojne, ciche, nie rozpraszające uwagi dziecka miejsce do pracy odgrywa bardzo ważną rolę w efektywnym przyswajaniu wiedzy. Zawsze powinno być ono tak dopracowane, aby dziecko dobrze się w nim czuło oraz miało spokój. Oto podstawowe zasady:

Podsumowując, można ustalić reguły ułatwiające pracę i naukę dziecka:

• Dziecko odrabia lekcje samodzielnie.
• Oglądanie telewizji oraz słuchanie radia jest zabronione podczas odrabiania lekcji.
• Po odrobieniu lekcji wszystkie przybory trafiają na swoje miejsce.
• Po odrobieniu lekcji pakujemy tornister na następny dzień.
• Ustalmy z dzieckiem określony porządek materiałów do nauki poszczególnych przedmiotów.

Dziecko z własnej inicjatywy nie będzie wprowadzało tych reguł w życie. Rola rodzica jest w tym przypadku bardzo ważna, szczególnie w przypilnowaniu dziecka, dopingowaniu oraz towarzyszeniu mu w utrwalaniu tych zasad. W ten sposób rodzic pomaga też dziecku przyswoić pewną dyscyplinę. Może zdarzyć się, że nie zawsze takie zachowanie rodzica spotka się z entuzjazmem ze strony pociechy, ponieważ wdrożenie tych zasad wymaga czasu (może to potrwać parę miesięcy lub nawet rok). Rodzice, którzy spróbują i w swoich poczynaniach będą konsekwentni, z pewnością dostrzegą mnóstwo pozytywnych stron swoich działań (korzyści przede wszystkim dla dziecka).

Na podstawie ,,Poradnika dla rodziców"

---

DEKALOG UCZENIA SIĘ:

(dla uczniów)

 

Nie odrabiaj lekcji zaraz po powrocie ze szkoły, ponieważ koncentracja spada najczęściej w tych godzinach. Ucząc się rób sobie miłe przerwy: posłuchaj muzyki, zjedz coś, pójdź na spacer. Dzięki temu odpoczniesz i zregenerujesz komórki do dalszego ,,pochłaniania" wiedzy. Pomocna może być również taka wskazówka: Postaraj się być zainteresowany tym, czego się uczysz. Lepiej pamiętamy to, co nas ciekawi.

Ucząc się, staraj się kojarzyć nową wiedzę z wiadomościami już poznanymi, przyswojonymi. Można też pomóc sobie poprzez szukanie śmiesznych skojarzeń, to też ułatwia zapamiętywanie. Można też dla śmiechu tworzyć jakieś swoje zabawne wierszyki i rymowanki, to może okazać się prawdziwą przyjemnością.

Nie wolno zbyt długo koncentrować się na jednym temacie. Najlepiej jest ,,skakać" po przedmiotach.

W bałaganie zbyt dużo czasu traci się na szukanie potrzebnych rzeczy.

Wykorzystuj wszystkie możliwe ,,kanały" - wzrok, słuch, dotyk. Ucząc się używaj słuchu, wzroku, ręki - uważnie czytaj, głośno powtarzaj, pisz albo rysuj. Ucząc się wybieraj ważne informacje, rób notatki, podkreślaj najważniejsze fragmenty na kolorowo.

Bardzo ważne jest planowanie nauki: jakie mam jutro lekcje? Co mam zadane z tych przedmiotów? Co jeszcze mam na jutro przygotować?

Powtórz materiał po klasówce. Nie ma lepszego sposobu na ugruntowanie wiedzy. Ucz się ze zrozumieniem. Najlepiej powtarzaj przeczytany materiał własnymi słowami.

Jeśli w klasie psują się stosunki, pogarszają się także wyniki w nauce. Ważne niezwykle jest to, aby rozwiązać dany problem, uporać się z nim. Wśród przyjaciół łatwiej się uczyć, a energię lepiej jest zużyć na pracę niż na spory.

Na początek łatwe zadania, potem trudniejsze ćwiczenia, na koniec zostawiamy najprostsze prace. W miarę możliwości warto powtarzać po sobie przedmioty jak najmniej podobne do siebie, zadania pisemne zaś przerabiać na przemian z ustnymi.

Na podstawie ,,Podręcznika dla rodziców"